Bezinning in november. Wat gaan we in dit derde seizoen allemaal uitspoken?

Deze zomer ging ik met mijn zoon naar het Koning Boudewijnstadion. Er was een oproep verspreid om zoveel mogelijk volk naar het BK atletiek te krijgen als steunbetuiging voor het behoud van den heizel. Ik zat in de tribune net achter mijn oude conculega, Jean-Paul Bruwier. Die had zijn kroost ook meegebracht. We hadden net Axelle Dauwens haar minimum voor het WK zien lopen. Nu was het de beurt aan Michaêl Bultheel om zijn deel van de aandacht op te eisen. Hij snelde naar 49″04 en JP was meteen zijn 2de plaats op de all-timeranking kwijt. Prachtig om zien allemaal, en het begon weer te kriebelen. Ik zou toch ook nog eens op de piste willen lopen. Het traillopen in de bossen en over de bergen is wel super, maar wat afwisseling zou na 2 jaar geen kwaad kunnen.

Dan maar meteen naar de piste in Aalst voor een test op 300 meter. Ik passeer daar toch constant als ik mijn jogske doe. Zonder spikes loop ik meteen 42 seconden. Mmm, volgende week toch maar eens mijn spikes meenemen. Met spikes 40 seconden. Mmm, misschien toch eens over wat horden lopen. Eerste vier horden in 20″20. Mmm, niet slecht. Ware het niet dat ik sindsdien vreselijk loop te sukkelen met zeurende achillespezen, verrokken liezen en een pijnlijke wervelkolom. Mijn lijf toch wat geforceerd, zeker?

Een verwittigd man is er twee waard. Als ik volgend jaar wat piste wil doen, zal ik het rustigaan moeten opbouwen. Net zoals ik dat ultralopen rustig moet opbouwen. Maar je bent jong en je wil wat, nietwaar. Dat jeugdig enthousiasme zal er waarschijnlijk nooit uitgeraken.

Ik wilde ook minder dan een uur lopen op de priester Daens vredesloop, dit weekend. Deze jogging omvat een parcours van 4840 meter door de Aalsterse binnenstad. In totaal ongeveer 14,52 km. De eerste ronde legde ik perfect af in 20 minuten rond. Maar ik voel dat het tempo wat te hoog ligt en er staat een vreselijke wind. De tweede rond gaat in 21.30. In de derde ronde zak ik helemaal door het ijs. Het eindverdikt is 1’03″55. Ach, als we maar gezond zijn.

Daarmee zit het tweede seizoen van TRTC er helemaal op. Binnen drie weken begint het derde seizoen al meteen in Houffalize, waar alles twee jaar geleden begon. Sander zal in dit derde seizoen nog wat serieuze ultra’s van zijn bucket list willen schrappen. Hij zit al op een niveau waar ik toch nog even voor pas. Als de gezondheid het toelaat, ga ik nog eens een zijsprong maken naar de piste, het mastersteam van Eendracht Aalst versterken.

De bezinning is nog niet afgelopen, maar één ding staat vast. We zijn vastbesloten om in 2016 weer veel loopplezier te beleven.