Drie jaar geleden heeft deze trail me aangenaam verrast. We stonden hier toen met 24 man aan de start van een zware tocht van 48 km. Dit keer zijn het er maar 33 en zijn er 120 inschrijvingen. Dit blijft bij zijn zesde editie een zwaar ondergewaardeerde trail.

Het is behoorlijk fris als ik mijn auto parkeer om 8.30 uur. Nog een uurtje voor de start. Genoeg tijd om me rustig voor te bereiden. Ik besluit om mijn regenjas mee te nemen, want het weer ziet er niet zeker uit. Maar tijdens de briefing zegt de organisator dat er de hele dag mooi weer op komst is. Dan toch maar weer het vestje uit.

Om klokslag 9.30 uur zijn we weg. De eerste twee kilometer zijn vlak. Maar dan slaan we rechtsaf en begint het vals plat, zoals de organisator zo mooi aankondigt. Trailhumor, heet zoiets. Vanaf nu is het geen meter plat meer. Op sommige plaatsen is het zo steil dat je zonder de voorziene touwen amper boven geraakt. In het eerste uur leg ik maar 6,2 km af. En mijn hartslag heeft al eens gepiekt tot 164. Als dat maar goed komt.

Na 13,3 km komen we aan de bevoorrading. Ik ben al ruim twee uur onderweg en het zweet loopt in beekjes van mijn volslanke lijn. Wat een geluk dat ik die regenjas niet aangehouden heb. Er liggen nog 20 km te wachten.

Het parcours is nu gelukkig wat meer ‘roulant’, maar echt vlak is het hier nooit. Ik kan wel mijn gemiddelde wat opkrikken. Na drie uur ben ik de 20 km gepasseerd. We naderen de finish, maar er wacht nog een tweede lus van nog ruim 10 km. Daar zouden ook nog wat hoogtemeters inzitten. Jawadde. Na 28 km worden we daar weer een helling opgestuurd van ik zal u gaan hebben. De muur van Bouillon zou ernaast blozen. Volgens strava een hellingsgraad van 43%. En dat na 4 uur zwoegen. Mijn hart gaat naar een gekke 172 slagen. Mijn pijp is bijna uit. Nog 5 km.

Na 29 km is er nog een waterbevoorrading, maar ik negeer die compleet. Ik heb nu de stal geroken en er is geen houden meer aan. Op 500 meter van de aankomst krijgen we een mooie afsluiter. Glijbaantje af, beekje door, voetjes nat, verfrissing. er wacht een frisse Gauloise.

Wat ben ik blij zeg! Nog geen 4 uur 50 op deze zware 33 km. 43ste plaats. Ik had het een maand geleden niet durven dromen. We zijn weer op de goede weg. Naar een fantastisch avontuur in 2018? Wait and see!