26 april. Zo lang is het geleden sinds ik het nog eens de moeite vond om iets te posten. Niet helemaal onlogisch, want ik heb diep gezeten.

Eerst was er het overlijden van mijn absolute jeugdidool Prince. Bovendien zat ik nog opgescheept met een hardnekkige liesblessure. Een gevolg van een kleine escapade richting atletiekpiste. Jawel. Toen ik vorige zomer naar het BK atletiek ging kijken, werd ik zo gecharmeerd door de prachtige 400 horden van Michael Bultheel dat ik plots een opstoot kreeg van goesting. Goesting om nog eens terug te keren naar mijn oude liefde, de horden. Trails lopen is leuk. Maar verandering van spijs doet eten, wordt gezegd.

Na enkel trainingen wist ik al hoe laat het was. De lies begon te zeuren. Tot overmaat van ramp hadden de mannen van Eendracht Aalst me gevraagd om de 400 horden te lopen op de interclub. Dan maar richting Renno om vitaminespuitjes in die lies de rammen. Op 15 mei was het dan zover. Ik probeerde vooral op souplesse te lopen, wat ook lukte. Toch slaagde ik er net niet in om de baanronde in minder dan een minuut te klaren : 60”24. Miljaar. Conclusie: we zijn geen 20 jaar meer en die fratsen zullen we in de toekomst ook maar weer achterwege laten.

Het resultaat was een lies die nu helemaal choco was. Veel rusten was de boodschap. En een paar keer naar de osteopaat. Ik zie nu het einde van de tunnel. Net op tijd klaar voor de Olympische Spelen.

Deze keer kijk ik niet uit naar de Spelen. Wat een gedoe is me dat daar allemaal. Mijn vader zei vroeger steevast dat ik tegen dopingmannen liep. Als je zelf meedraait in dat circus, zie je dat niet altijd. Maar nu kan je er echt niet meer naast kijken. Er wordt geslikt en gespoten dat het een zottigheid is. De Russen belazeren de boel al jaren op industriële schaal. De handel wordt volledig georganiseerd door de overheid, blijkt nu. Het schrijnende is dat ze op de vorige Spelen pas op de vierde plaats stonden qua medailleoogst. If I ever lose my faith in you, There’d be nothing left for me to do.

Ik ga dus nauwelijks kijken naar deze Spelen, die nu al de geschiedenis ingaan als de Dopingspelen. OK, ik zal het niet kunnen laten om naar onze Belgen te kijken in de atletiek. Ik kijk vooral uit naar onze hordelopers en de 4*400. Voorts ook de marathon, waar we 6 deelnemers hebben. Ook het discuswerpen kunnen we niet missen en van onze meerkampers verwacht ik ook wat moois. Voor de rest wordt het een rustige zomer.

Alhoewel. In het geniep bereid ik me voor op mijn eerste marathon. Op 25 september zal ik de bosmarathon lopen in Buggenhout. Volledig clean. De trouwe lezer van onze blog wordt natuurlijk ten gepasten tijde op de hoogte gehouden.