De oudste post op deze blog dateert van 9 december 2013. Toen kwamen we voor het eerst kennismaken met de Ardeense trails. Toen waren het nog 25 km, nu zijn het er 50. We hebben een hele weg afgelegd in die 3 jaar.

Ondertussen rijd ik al met mijn ogen dicht naar Houffalize. Al kan je om half vijf in de ochtend maar beter je ogen openhouden. Om 4 uur in de ochtend 4 eieren, een bol mozzarella, een avocado, 100 gram gerookte zalm en wat kerstomaatjes naar binnen werken. Je moet een echte believer van dr Maffetone zijn om zoiets op dat uur achter je kiezen te duwen. Als je 7000 caloriën gaat verbranden, kan je maar beter wat reserves opbouwen.

Om 7 uur sturen ze ons het gitzwarte bos in. Vorig jaar waren we heel traag vertrokken en zijn we nooit meer in een deftig ritme geraakt. Dat wil ik dit jaar voorkomen. Het is nogal koud en ik heb geen zin om 9 uur te baggeren in de modder. Na 3 km ploeteren achter een school schildpadden ben ik het beu. Ik zet er een beetje tempo in. Het nadeel is wel dat ik Sander nu kwijt ben. Die heeft gisteren al een kamikazetrail van 4 km en een coccinellentrail van 20 km afgemaald. Terwijl ik daar zo fris als een konijn op de plein sta.

Na 4 uur lopen ben ik al op 30 km. Het gaat vreselijk goed. Maar ik begin nu toch moe te worden en moet stilaan stappauzes inlassen. Daardoor koel je stilaan af. De organisatie heeft het parcours moeten hertekenen vanwege de jacht. Daardoor staan we plots na 38 km weer aan het hotel waar de start en de aankomst liggen. Ik had vooraf het parcours niet bekeken en begrijp het even niet. Blijkt dat we nog een lus van 13 km moeten doen. Van een mentale dreun gesproken.

Nu krijg ik ook nog krampen. Man, man, man, dat gaan 13 lange kilometers worden. Ik zal er nog bijna 2.5 uur over doen. Overbodig om te zeggen dat de aankomst deugd doet.

Sander zal nog een tijdje onderweg zijn en ik heb mijn sportzak in zijn kamer gezet deze ochtend. Gelukkig kan ik genoeg medelijden opwekken bij de receptioniste zodat ze me een extra sleutel geeft om een warme douche te kunnen gaan nemen. Ik ben net op tijd terug beneden om Sander te zien aankomen.

Een uur later zitten we in de bar na te genieten met een Orval en een Chimay. Te brainstormen over 2017. Een nieuw jaar, nieuwe plannen, nieuwe ambities. Je gaat naar de 50 en je wil wat.

Dit avontuur is special voor u ook vereeuwigd: